4ο Γυμνάσιο Γλυφάδας

Το ποίημα γράφτηκε για το περιβαλλοντικό πρόγραμμα "Το φυσικό περιβάλλον της Ελλάδας μέσα από δραστηριότητες τέχνης", με υπεύθυνους καθηηγτές Κ.Χαζάπη και Δ.Μπιτσόλας.

Μια φορά και ένα καιρό, σε ένα χωριουδάκι,

Εζουσ? ένας φτωχός ψαράς που ψάρευε στη λίμνη.

Είχε ένα μονάκριβο αδελφό, γυναίκα και μια κόρη.

Ψάρια όμως, δεν έβρισκε όλους να τους ταΐσει.

Μια μέρα το απόγευμα, μετά τη δύση του ηλίου

Και αφού ο ψαράς εψάρευε για δεκαπέντε ώρες,

Επήγαινε στο σπίτι του γεμάτος στενοχώρια.

Δίπλα περνάει μια γριά κι αμέσως σταματάει.

Τον ελυπήθη τον ψαρά κι ευθύς τον ερωτάει:

«Τι έχεις παλικάρι μου και κλαις και αναστενάζεις;»

«Έχω αδελφό μονάκριβο, γυναίκα και μια κόρη

κι ολημερίς και ολινυκτίς στην θάλασσα ψαρεύω,

κι ένα ψαράκι τόσο δε δεν βρήκα να το φάνε».

«Εβασανίσθης αρκετά, καημένο μου παιδάκι.

Τα βάσανά σου τελείωσαν με ένα μικρό δωράκι».

Σακούλα έβγαλε μικρή και στον ψαρά τη δίνει.

«Πάρ? την κι ως αύριο φύλα την, ώσπου να πας στη λίμνη.

Άδειασ? την μέσα στα νερά και θα? βγει άσπρη σκόνη

Που θα μαζέψει τα νερά και ψάρια θα σου φέρουν».

«Σ? ευχαριστώ πολύ, γριά» κι επήρε τη σακούλα

κι εκκίνησ? ως το σπίτι του ως να?ρθει η αυγούλα.

Σαν βγήκε χρυσοστόλιστη τον κόσμο να φωτίσει,

Ξύπνησε απ? τα χαράματα και πάει ως τη λίμνη.

Άδειασε τη σκόνη τη λευκή και το αγκίστρι ρίχνει.

Αμέσως ψάριν έπιασε και στη στεριά το βγάζει

Και σκίζει την κοιλίτσα του και βγήκαν τρεις κοπέλες,

Που ευθύς του ομίλησαν με μια φωνή και οι τρεις τους:

«Άκου ψαρά, τι θα σου πούμ?. Σου? χουμε τρία δώρα.

Εμείς θα σ? τα προτείνουμε και ένα θα διαλέξεις».

Τότε η πρώτη λέγει του με τη γλυκιά φωνή της:

«Δωσ? μου τον αδελφούλη σου νυφούλα να με πάρει

και θα τχ?ς το μήνα εφτά φορές μεγάλα κι ώρια ψάρια».

Τον λέγει και η δεύτερη: «Εγώ σου δίνω κι άλλα.

Εγώ σου δίνω ψάρια εφτά για κάθε εβδομάδα.

Θα πάρω ως αντάλλαγμα την έμμορφη σου κόρη,

Που είναι δώδεκα χρονών, ξεύρει και μαγειρεύει».

Και η Τρίτη, που την λέν? Αυγή, του δίνει παρακάτω:

«Θα?χεις τη μέρα μια φορά δώδεκα ώρια ψάρια.

Οδήγησέ με στα σκαλιά μιας άσπρης εκκλησιάς,

Ντύσου γαμβρός και νύφη εγώ και θα?χεις ό, τι είπα.

Ξεύρω ότι η γυναίκα σου πολύ σε βασανίζει.

Παράτα την και πάρε με νυφούλ? ασπροφορούσα.

Του παν? κι οι τρεις «Σκέψου, ψαρά, και διάλεξε όποια θέλεις.

Θ? αφήσουμε στη θάλασσα ένα χρυσό ψαράκι».

Του λεγ? η πρώτη η όμορφη: «Αν διαλέξεις εμένα,

Να?ρθεις αύριον εδώ, πιάσ? το σαν ξημερώσει».

Του λέγ? η δεύτερη η ψηλή: «Αν διάλεξες εμένα,

Έλα κατά τα? απόγευμα». «Κι αν διαλέξεις εμένα,

Πιάσ? το μετά, τ? απόγευμα, σαν βασιλέψει ο ήλιος».

Εσκέφθη λίγο ο ψαράς και έρχεται το βράδυ.

Ρίχνει «ωριό» αγκίστρι του και πιάνει το ψαράκι

Και σκίζει την κοιλίτσα του και η κοπέλα βγαίνει:

«Πήγαινε ως το σπίτι σου, πάρε διπλό μαχαίρι

και σκοτωσ? τη γυναίκα στου την ώρα που κοιμάται».

«Μα είναι η γυναίκα μου και πώς να τη σκοτώσω;»

«Επιλογή σου ήτανε, κάμε ό, τι σου είπα,

αλλιώς θα πάρεις συ, ψαρά, τη θέση της γυναίκας!»

Η κόρη εξαφανίστηκε κι εμπήκε στη λίμνη.

Ψαράς πάει στο σπίτι του όπου? ταν η γυναίκα.

Παίρνει μαχαίρι, πάει κοντά, μα δεν την σκοτώνει.

Αυτό το έβλεπ? η Αυγή ότι καθυστερούσε.

Βγαίνει από τη θάλασσα και στον ψαρά πηγαίνει.

Μπαίνει εις το δωμάτιον, όπου? ήταν η γυναίκα.

Πιάνει τα χέρια του ψαρά, όπου? ταν το μαχαίρι,

Και το σηκώνει αψηλά κι ευθύς το κατεβάζει

Και τη γυναίκα του ψαρά τη σκοτώνει και πάει.

Τότε τον λέγει τον ψαρά: «Πότε θα πανδρευτούμε;»

Μα ο ψαράς ο δόλιος ευθύς της απαντάει:

«Εσύ μου την εσκότωσες την έμμορφη μ? γυναίκα!

«Εσύ για όλα έφταιγες, για όλα συ, κακούργα!»

«Εσύ ήσουν που επέλεξες το δώρο το δικό μου!

Κι αφού? σαι τόσο αχάριστος, σου πρέπει τιμωρία!»

Βγάζει απ? το φουστάνι της μια μικρή μαγκούρα.

Την εσηκώνει ψηλά και κάτω τη χτυπάει.

Αμέσως? ξαφανίσθηκε κι απ? τα δικά της μάγια,

Σεισμός γενείται στο χωριό που τάραξε τα πάντα.

Πέφτει το σπίτι του ψαρά σαν φύλλο νερατζούλας

Κι επλάκωσε την κόρη του μαζί με τ?ν αδελφό του.

Βαγγέλης Σπύρου, Γ4