4ο Γυμνάσιο Γλυφάδας

Η μετάδοση μπορεί να γίνει και από τη μητέρα στο έμβρυο κατά τη διάκια της εγκυμοσύνης, ή από ένα συφιλιδικό παιδί στην τροφό του και αντίστροφα.
Η περιγραφή που ακολουθεί, αφορά την κλασική εξέλιξη του νοσήματος. Αλλά σήμερα, κάτω από την επίδραση των πολύ δραστικότερων θεραπευτικών από αυτές που εφάρμοζαν άλλοτε, τα σύνδρομα του νοσήματος πολύ συχνά αλλάζουν. Έτσι, το πρώτο αποκαλυπτικό σημάδι της αρρώστιας, το σκληρό έλκος μπορεί να πάρει τις πιο ποικίλες μορφές, τις πιο παραπλανητικές, ή να είναι τόσο πολύ μικρό που να περάσει απαρατήρητο.
Κλασικά λοιπόν, 3-4εις εβδομάδες μετά την επαφή με το φορέα του μικροβίου, άτομο ή αντικείμενο, εμφανίζεται το σκληρό έλκος, είδος μικρού σπυριού, αρκετά σκληρό, εντελώς ανώδυνο, με μέγεθος που ποικίλει, που η επιφάνια του είναι κόκκινη και είναι γεμάτο μικρόβια.
Το σκληρό έλκος σχηματίζεται στο σημείο που το μακρόβιο εισχώρησε στον οργανισμό. Στη γυναίκα υπάρχει κίνδυνος να περάσει απαρατήρητο εξαιτίας της μορφής που έχουν τα γεννητικά της όργανα. Η διάγνωση επαληθεύεται με μικροσκοπική εξέταση του επιχρίσματος που παίρνουμε από την προσβλημένη περιοχή και με ανάλυση αίματος. Είναι μάταιη η επάλειψη του σκληρού έλκους με αντισηπτικό γιατί όταν εμφανιστείτε μικρόβια έχουν ειδή διαδοθεί στα αιμοφόρα αγγεία. Κυρίως πρέπει να αποφεύγεται κάθε στενή επαφή γιατί το νόσημα είναι πολύ μεταδοτικό.
Μέσα σε ένα μήνα περίπου το σκληρό έλκος εξαφανίζεται μόνο του, αλλά αν δεν έχει προηγηθεί συστηματική θεραπεία, το μικρόβιο εξακολουθεί να προσβάλει, άλλες περιοχές του οργανισμού.
Σε αυτή την 2η περίοδο, διάφορα συμπτώματα μαρτυρούν την ύπαρξη του, μικρές ροζέ κηλίδες στο στήθος, στα πλευρά, στην πλάτη, στην κοιλιά, ενώ στους βλεννογόνους, κυρίως του στόματος ( μάγουλα, γλώσσα, λαιμό ) εμφανίζονται πλάκες που έχουν το χρώμα της πορσελάνης ή της οπαλίνας και βρίθουν από τρεπονήματα. Είναι και αυτές εξαιρετικά μεταδοτικές. Σε αυτό το στάδιο, συχνά παρατηρείται να πέφτουν τα μαλλιά.
Ακόμα κι αν η θεραπεία αρχίσει σε αυτό το στάδιο, μπορεί να επιτευχθεί πλήρης ίαση.
Μετά από αυτό το στάδιο, σχηματίζονται διάφοροι όγκοι σε πολλά σημεία του σώματος, που εξέλκονται στην επιφάνεια του δέρματος. Ονομάζονται κομμώματα γιατί μοιάζουν με το υγρό που τρέχει μαζί με το αραβικό κόμμι. Όταν υποχωρήσουν, αφήνουν βαθιές και πολύ εμφανείς ουλές. Σε αυτή την 3η και τελευταία περίοδο, οι συνέπειες της σύφιλης πάνω στον οργανισμό είναι πολύ πιο σοβαρές. Αν και μπορούν να προσβληθούν όλοι οι ιστοί, η πιο επικίνδυνη είναι η προσβολή των νεύρων, θίγοντας το νωτιαίο μυελό η σύφιλη προκαλεί μαρασμό, που έχει σαν συνέπεια παράλυση των κάτω άκρων και διαταραχές των αισθητήριων οργάνων. Αν η σύφιλη προσβάλλει τους μήνιγγες και τον εγκέφαλο προκαλεί γενική παράλυση, που χαρακτηρίζει κυρίως από σοβαρές ψυχικές διαταραχές. Ευτυχώς σήμερα η σύφιλη σπανία έχει τέτοιες σοβαρές συνέπειες, μπορεί να αντιμετωπιστεί γρήγορα και οριστικά, αν η διάγνωση γίνει έγκαιρα και εφαρμοστεί εντατική θεραπεία.
Η ευκολία της θεραπείας και η αποτελεσματικότητα της εξασφαλίζονται με μια θεραπευτική που πρέπει να αρχίσει μέσα στις 14ης μέρες που ακολουθούν την εμφάνιση του σκληρού έλκους. Η συστηματική θεραπεία, όπως και η προσεκτική ιατρική παρακολούθηση είναι απαραίτητες για να αποφευχθεί μια ενδεχόμενη επαναδραστηριοποίηση μερικών πολύ ανθεκτικών μικρόβιων.
Για να αποφευχθεί η βάρια συνέπεια της μετάδοσης της αρρώστιας από μια συφιλιδική γυναίκα στο παιδί της, γίνεται υποχρεωτικά ανάλυση αίματος σε κάθε έγκυο γυναίκα, πριν τον 3ο μήνα της εγκυμοσύνης. Πραγματικά, η σύφιλη που δεν είναι κληρονομική, υπάρχει κίνδυνος να μεταδοθεί στο παιδί στη διάρκεια των τελευταίων μηνών της εγκυμοσύνης.
Για αυτό, αν η υποχρεωτική ανάλυση αίματος πριν τον 3ο μήνα, δείξει σύφιλη, υπάρχει ακόμα καιρός να θεραπευτεί η μητέρα.