4ο Γυμνάσιο Γλυφάδας

Περιβαλλοντικά προβλήματα

     Περιβαλλοντικά ή οικολογικά προβλήματα ονομάζονται οι διαταραχές στη γήινη βιόσφαιρα και στο φυσικό περιβάλλον, οι οποίες συνηθίζεται να αποδίδονται στην ανθρώπινη δραστηριότητα. Στον βαθμό που τα οικολογικά προβλήματα απειλούν την επιβίωση ενός πληθυσμού, οδηγούν σε μία οικολογική κρίση. Ωστόσο οι οικολογικές κρίσεις μπορεί να έχουν και φυσικά αίτια.

     Στα περιβαλλοντικά προβλήματα περιλαμβάνονται: Η περιβαλλοντική ρύπανση, η κλιματική αλλαγή, η τρύπα του όζοντος, η αποδάσωση (αποψίλωση των δασών), η ερημοποίηση, η εξαφάνιση βιολογικών ειδών, η όξινη βροχή κλπ. Τα οικολογικά προβλήματα άρχισαν να εμφανίζονται κυρίως μετά τη βιομηχανική επανάσταση (μετά το 1860), ενώ υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις σχετικά με τα αίτια και τους τρόπους αντιμετώπισής τους. Κατά τη δεκαετία του 1960 αναδύθηκε το πολύπλευρο οικολογικό κοινωνικό κίνημα με στόχο την προσπάθεια για την επίλυση των οικολογικών προβλημάτων. Οι μηχανικοί περιβάλλοντος προσπαθούν να αναπτύξουν τεχνολογικές λύσεις για τα περιβαλλοντικά προβλήματα (π.χ. ηλεκτρικά αυτοκίνητα, καταλύτες αυτοκινήτου, συσκευές καθαρισμού αερίων κλπ).

Φαινόμενο του Θερμοκηπίου:

     Ο όρος αυτός είναι ευρέως διαδεδομένος αλλά συχνά χωρίς να είναι γνωστό τι ακριβώς περιγράφει. Ως φαινόμενο του θερμοκηπίου χαρακτηρίζεται το φαινόμενο θέρμανσης που παρατηρείται στα θερμοκήπια (εξ ου και η ονομασία). Κατά το φαινόμενο αυτό η γυάλινη υπερκατασκευή ή θόλος είναι διάφανη για τη φωτεινή ακτινοβολία, η οποία εισέρχεται στο στεγασμένο χώρο, απορροφάται εν μέρει, διαχέεται και επανεκπέμπεται. Η κατασκευή όμως είναι αδιαφανής για τη δευτερογενή αυτή ακτινοβολία, η οποία "παγιδεύεται" στο χώρο και τελικά μετατρέπεται σε θερμότητα (αρχή του θερμοκηπίου). Με τον τρόπο αυτό θερμαίνει το εσωτερικό του θερμοκηπίου με αποτέλεσμα να διατηρούνται οι καλλιέργειες πάντα σε κατάλληλη και σχετικά σταθερή θερμοκρασία.

Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στη Φύση κατά την οποία η ατμόσφαιρα ενός πλανήτη συμβάλλει στη θέρμανσή του. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Γάλλο μαθηματικό, αστρολόγο και φυσικό Ζοζέφ Φουριέ, το 1824, ενώ διερευνήθηκε συστηματικά από τον Σβάντε Αρρένιους το 1896. Τα τελευταία χρόνια, ο όρος συνδέεται με την παγκόσμια θέρμανση (global warming), ενώ θεωρείται πως το φαινόμενο έχει ενισχυθεί σημαντικά από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Παρατηρείται σε όλους τους πλανήτες.

Η τρύπα του όζοντος:

     Η γη περιβάλλεται από την ατμόσφαιρα. Το περίβλημα της ατμόσφαιρας ονομάζεται όζον. Το όζον λειτουργεί ως "γυαλί ηλίου" για τη γη μας, δηλαδή την προστατεύει από τις βλαβερές ακτινοβολίες του ήλιου. Καταστρέφοντας το όζον επιτρέπουμε σε περισσότερες ακτινοβολίες να "εισβάλλουν" στον αέρα. Έτσι, οι θερμοκρασίες γίνονται υψηλότερες.  

     Η μόλυνση του όζοντος γίνεται απ?τους ίδιους τους ανθρώπους. Για παράδειγμα σε πολλά σπρέι (αποσμητικά, απορρυπαντικά κ.ά.) χρησιμοποιείται ένα προωθητικό αέριο που βοηθά το υγρό να βγει με τη μορφή που το βλέπουμε. Αυτό το αέριο απελευθερώνεται κατά τη χρήση του σπρέι και έτσι προκαλείται η καταστροφή του όζοντος. Όμως σήμερα υπάρχουν σπρέι που δεν καταστρέφουν το όζον. Είναι τα σπρέι εκείνα που αναγράφουν στη συσκευασία τους: "ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟ ΟΖΟΝ". Καλό θα είναι, εμείς οι καταναλωτές να προσέχουμε τα σπρέι που αγοράζουμε, ψάχνοντας για την παραπάνω επιγραφή.

     Η τρύπα του όζοντος είναι το αποτέλεσμα της μόλυνσής του. Η μόλυνση αυτή προκαλεί, όχι την καταστροφή, αλλά την ραγδαία ελαχιστοποίηση του όζοντος που σύντομα θα προκαλέσει και την εξαφάνισή του. Το όζον αναπαράγεται μόνο του, αλλά με αργότερους ρυθμούς απ' ότι το καταστρέφουμε. Έτσι συμπαιρένουμε οτι αν η μόλυνση του όζοντος σταματήσει, τότε ΙΣΩΣ μετά από πολλά χρόνια ξαναποκτήσει την ποσότητα που είχε πρώτα. Όμως, από έρευνες επιστημόνων, το παραπάνω είναι πολύ απίθανο.

Ατμοσφαιρική ρύπανση:

     Ατμοσφαιρική ρύπανση είναι η ρύπανση της ατμόσφαιρας, δηλαδή η προσθήκη ουσιών στην ατμόσφαιρα που υπό φυσιολογικές συνθήκες δε θα υπήρχαν ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας.Η ατμοσφαιρική ρύπανση προκαλείται κυρίως από τρεις ανθρώπινες δραστηριότητες: τη βιομηχανία, τις μεταφορές και τα νοικοκυριά. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας είναι σοβαρή, γιατί τα αέρια που τη ρυπαίνουν, όπως το διοξείδιο του άνθρακα έχουν σοβαρές συνέπειες, όπως την υπερθέρμανση της γης, αναπνευστικά προβλήματα. Η τρύπα του όζοντος είναι μια συνέπειας των χλωροφθορανθράκων, ενός παλιού ρύπου της ατμόσφαιρας.

     Η ατμοσφαιρική ρύπανση αντιμετωπίζεται μέχρι τώρα με διάφορες πολιτικές αποφάσεις. Μία απόπειρα έγινε με το Πρωτόκολλο του Κιότο σε διεθνές επίπεδο και άλλες δραστηριότητες του ΟΗΕ. Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής ένωσης καθιερώθηκε ο καταλύτης στα αυτοκίνητα και ο ιονσιμός στις καμινάδες των εργοστασίων. Οι καταλύτες αποτρέπουν την εκπομπή των άκαυστων αερίων και οξειδίων που παράγουν οι μηχανές εσωτερικής καύσης, ενώ ο ιονισμός στις καμινάδες μειώνει την εκπομπή των βλαβερών αερίων κατά 90%. Επιπλέον στην αντιμετώπιση της ρύπανσης συμβάλλει και η στροφή στις καθαρές πηγές ενέργειας.

Ρύπανση υδάτινων πόρων:

   Το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της Γης καλύπτεται από ωκεανούς και θάλασσες, το νερό των οποίων όμως είναι αλμυρό. Μόνο το 3% είναι πόσιμο, αλλά τα δύο τρίτα αυτουνού είναι παγωμένο. Αυτό το πολύ μικρό ποσοστό φρέσκου νερού στηρίζει τη ζωή σ' ένα ευρύ φάσμα ζώντων οργανισμών μεταξύ αυτών και του ανθρώπου. Πολλοί άνθρωποι πέρνουν το πόσιμο νερό από υπόγειους υδάτινους ορίζοντες (δεξαμενές). Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι τα επιφανειακά νερά παίζουν ένα σημαντικό ρόλο. Λίμνες, ποτάμια και χείμαρροι αποτελούν μέρος του οικοσυστήματός μας. Οι υδάτινοι πόροι χρησιμοποιούνται σ' ένα ευρύ φάσμα ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Άρδευση, ψύξη ατμοηλεκτρικών μονάδων, χημικές βιομηχανίες, χαλυβουργία, επεξεργασία ξύλου και προϊόντων του, βυρσοδεψεία, κλπ, είναι μερικές εφαρμογές χρήσης υδάτινων πόρων.Οι υδάτινοι πόροι είτε ρυπαίνονται με την άμεση απόθεση των βιομηχανικών ή αστικών αποβλήτων είτε με έμεσο τρόπο. Τα νερά της βροχής παρασύρουν άλλα υλικά όπως σκουπίδια, λάδια αυτοκινήτων, γράσσα, κλπ από τους δρόμους των πόλεων ή τα φυτοφάρμακα, τα ζιζανιοκτόνα και τα λιπάσματα με το ξέπλυμα των αγροχωραφιών ή τις επιβλαβείς και τοξικές ουσίες με την αποστράγγιση των επίσημων ή ανεπίσημων χωματερών. Οι υδροβιότοποι είναι σημαντικοί σύνδεσμοι μεταξύ των εδαφών στα μεσόγεια και των θαλασσών παρόλο που ιστορικά αντιμετωπίζονται ως βάλτοι-κατοικίες επιβλαβών εντόμων. Η ανεξέλεκτη απόρριψη βιομηχανικών και αστικών αποβλήτων, η μεταμεσονύκτια απόρριψη σκουπιδιών, η αποστράγγιση της βροχής και η όξινη βροχή έχουν επηρεάσει τη λειτουργία μεγάλου μέρους του οικοσυστήματος μας.

Απόβλητα:
Σύμφωνα με τον ορισμό απόβλητο σημαίνει οποιοδήποτε αντικείμενο ή ουσία είναι ανεπιθύμητο, περιττό ή άχρηστο ή επικίνδυνο και απομακρύνεται ως τέτοιο από το περιβάλλον στο οποίο αρχικά παράχθηκε.
Τα απόβλητα είναι κυρίως βιομηχανικά. Κατά την επεξεργασία πρώτων υλών για την παραγωγή προϊόντων, προκύπτουν διάφορα παραπροϊόντα, τα οποία στην αρχική τους μορφή δεν μπορούν να αξιοποιηθούν και είναι γνωστά με τον όρο βιομηχανικά απόβλητα. 
Τα βιομηχανικά απόβλητα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:
α. ΣΤΕΡΕΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ
Στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται τα κενά συσκευασίας (άδεια βαρέλια, χαρτοκιβώτια, πλαστικά περιτυλίγματα κλπ), καθώς και τα στερεά υπολείμματα που προκύπτουν κατά την επεξεργασία των τελικών προϊόντων και αποτελούνται από τα ίδια συστατικά που αποτελούνται και τα τελικά προϊόντα.

β. ΥΓΡΑ  ΑΠΟΒΛΗΤΑ 
Στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται στερεά υπολείμματα τα οποία είναι διαλυμένα σε ένα υγρό μέσο (νερό ή κάποιο οργανικό διαλύτη) 

γ. ΑΕΡΙΑ  ΑΠΟΒΛΗΤΑ
Στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται στερεά πολύ μικρής κοκκομετρίας και χαμηλού βάρους, τα οποία μπορούν να μεταφερθούν μέσω του αέρα, αλλά και εκνεφώματα υγρών (οργανικών διαλυτών, οξέων και άλλων ουσιών) τα οποία παρουσιάζουν υψηλή τάση εξάτμισης.

Καταστροφή των δασών:
Η καταστροφή των δασών αποτελεί ένα τεράστιο περιβαλλοντικό και κοινωνικό πρόβλημα αφού είναι ένας από τους βασικούς λόγους του φαινομένου του θερμοκηπίου και αφού έχει γίνει αιτία να καταστραφούν ιδιωτικές και δημοτικές περιουσίες καθώς κι αφού έχουν χαθεί ζωές λόγω των πυρκαγιών στα δάση.

Η σημασία των δασών για το οικοσύστημα είναι τεράστια. Χωρίς την ύπαρξη των δασών δεν θα υπήρχε ζωή στον πλανήτη μας αφού το οξυγόνο είναι απαραίτητο για την ζωή. Από αυτό και μόνο λοιπόν καταλαβαίνουμε ότι τα δάση είναι <<πηγή ζωής>> και το πόσο σημαντικά είναι τα δάση στην ζωή του ανθρώπου.

Δυστυχώς όμως κάθε δευτερόλεπτο καταστρέφεται και ένα κομμάτι του «πνεύμονα» της Γης, του παρθένου αμαζονιακού δάσους το οποίο παρέχει στην ατμόσφαιρα μεγάλες ποσότητες οξυγόνου ετησίως. Το πρόβλημα επιδεινώνεται από τις συνεχείς πυρκαγιές σε Ευρώπη και Αμερική.

Μείωση της βιοποικιλότητας:

     Η βιοποικιλότητα, o αφάνταστος πλούτος ζωής στον πλανήτη, είναι το βασικό χαρακτηριστικό που κάνει τον πλανήτη όχι μόνο βιώσιμο αλλά και πανέμορφο.
Η γη όμως αντιμετωπίζει μια πρωτόγνωρη απώλεια της.

    
     Οικοσυστήματα όπως υγροβιότοποι, νησίδες, εύκρατα δάση και κοραλλιογενείς ύφαλοι αντιμετωπίζουν πιέσεις και συρρίκνωση. Κάθε ώρα, τέσσερα είδη εξαφανίζονται οριστικά. Κάθε λεπτό που περνάει 20 εκτάρια δάσους χάνονται και κάθε χρόνο συνολικά 13 εκατομμύρια εκτάρια καταστρέφονται . Τα τελευταία χρόνια, η εξαφάνιση των ειδών είναι 100 φορές πιο γρήγορη από αυτή που καταδεικνύουν οι έρευνες σε προϊστορικά απολιθώματα, ενώ οι μελλοντικές εκτιμήσεις προβλέπουν την επιτάχυνση της τάσης αυτής.
  
     Η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει περαιτέρω τη μείωση της βιοποικιλότητας και την υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων, που ήδη έχουν επιβαρυνθεί ως αποτέλεσμα της μόλυνσης, της αλλαγής χρήσης γης, της παρουσίας ξενικών ειδών, καθώς και της ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων. Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος, περίπου 20 με 30% της πανίδας και της χλωρίδας εκτιμάται μέχρι στιγμής ότι θα διατρέχουν σοβαρότατο κίνδυνο εξαφάνισης σε περίπτωση που η μέση παγκόσμια θερμοκρασία αυξηθεί κατά 1,5 ? 2.5 βαθμούς Κελσίου. Συνεπώς, η ορθή και άμεση αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι ταυτόχρονα και ένας τρόπος προστασίας της βιοποικιλότητας.

     Στον πλανήτη μας, την Γη, όπως είδαμε υπάρχουν πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα, τα οποία πρέπει να λυθούν γρήγορα, καθώς αποτελούν πρόβλημα για την ζωή πάνω στη Γη αλλά και για την φύση. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, είναι ευκολότερο να βρούμε και να υλοποιήσουμε έξυπνες και πρακτικές λύσεις, ώστε να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα προβλήματα. Για παράδειγμα μπορούμε να κατασκευάσουμε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, δηλαδή αυτοκίνητα που δεν χρειάζονται βενζίνη. Υπάρχουν όμως και πολλά άλλα μικρά και καθημερινά πράγματα που μπορεί ο καθένας από μας να κάνει (π.χ. κλείνουμε την βρύση όταν πλένουμε τα δόντια μας, σβήνουμε το φως όταν βγαίνουμε από το δωμάτιο). Δυστυχώς όμως όσον αφορά τους οργανισμούς και τις εταιρείες (κυρίως τα εργοστάσια) ,που προκαλούν και το μεγαλύτερο πρόβλημα, καθώς οι περισσότερες λύσεις δεν είναι κερδοφόρες αντιθέτως κοστίζουν πολύ, πολύ σπάνια δέχονται να βοηθήσουν στη μείωση των περιβαλλοντικών προβλημάτων.

Καλογεροπούλου Ιωάννα,
Κωνσταντίνου Λιάνα, B2

Μέτρα ασφάλειας στο σπίτι

Ναρκωτικά

Από τις μαθήτριες της Α' Γυμνασίου:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΜΙΡΑΛΗ, ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΥΡΙΑΜΠΛΑ, ΘΕΟΔΩΡΑ ΣΑΜΠΑΛΟΥ

Περιβαλλοντικά Προβλήματα

Συντάκτες:

Αεράκη Έλενα Β1
Κατσιφή Ειρήνη Β2
Κοφινάς Αχιλλέας Β2
Μήτσιου Ζωή Β3

Κάπνισμα